Coraz większe zapotrzebowanie jest na prace rehabilitantów i fizjoterapeutów. Jednak też nie wszyscy w tym zawodzie znajdą pracę. Tutaj potrzebne są predyspozycje, ale też wymagane jest odpowiednie wykształcenie. Ponieważ zaś rehabilitacja i fizjoterapia były przez lata modnymi kierunkami kształcenia, dużo jest absolwentów tych kierunków. Nie każdy ma szansę na pracę. Teraz pracodawcy zwracają uwagę nie tylko na sam dyplom, ale też na renomę ukończonej uczelni. Jasne jest więc, że większe szanse na pracę w zawodzie będą miały osoby, które ukończyły prestiżowe uczelnie medyczne, a nie małe szkoły prywatne, szkoły zawodowe policealne na tym kierunku. Oczywiście nie musi być to reguła, są bowiem też takie osoby, które są urodzonymi rehabilitantami, a z różnych powodów nie mogły ukończyć prestiżowej uczelni. Rehabilitacja w praktyce może się bowiem różnić od rehabilitacji w teorii, więc niekoniecznie musi być tak, że lepszym rehabilitantem będzie ten, kto skończył lepsza uczelnię. Różnie wygląda rehabilitacja w praktyce – niby mówi się o rosnącym zapotrzebowaniu, gdyż rehabilitacja to nierzadko jedyny sposób do powrotu do formy, po urazach, wypadkach, ale też po np. udarach. Jednak w praktyce służba zdrowia, szczególnie ta publiczna, na wszystkim oszczędza. Dlatego wcale nie są oni skorzy do zatrudniania dużej ilości rehabilitantów. Rehabilitacja w praktyce może być więc wcale nie tak doskonałym wyborem. Różnie z tym potem bywa. Na pewno zaś warto inwestować swój rozwój, szkolenia, dodatkowe certyfikaty. Tutaj na pewno pomoże się to wyróżnić na rynku, jak i uzyskiwać uprawnienia i możliwości do prowadzenia różnych rodzajów rehabilitacji i terapii. Rehabilitacja w praktyce teraz zdobywa coraz większe uznanie, jako faktycznie ten sposób, który pozwala realnie przygotować się do powrotu do zdrowia i odzyskania, przyjemniej częściowo sprawności wiele tutaj zależy nie tylko do postawy samego chorego, ale również od rehabilitanta. Trzeba dobrać odpowiednie ćwiczenia, mające na celu doprowadzenie tej osoby do uzyskania sprawności. Ważne jest także, by te ćwiczenia były bezpieczne, wykonywane regularnie. Rehabilitacja w praktyce jest więc trudnym zadaniem, wymagającym zawsze indywidualnego podejścia, by można było uzyskiwać najlepsze rezultaty. Tutaj na pewno wielkie znaczenie ma to, jakie przygotowanie zawodowe ma rehabilitant. Rehabilitacja w praktyce oznacza także bardzo duże zdolności manualne i umiejętności techniczne, praktyczne,. Tutaj sama wiedza wyniesiona ze szkoły czy uczelni nie wystarczy, by być dobrym rehabilitantem. Trzeba się do tego zawodu przygotowywać stopniowo. Jest on więc bardzo rozwojowy, na pewno odpowiedni dla osób ambitnych i nastawionych na cel. Trzeba jednak pamiętać, że rehabilitacja w praktyce nie daje tak od razu szybkich, zauważalnych efektów. Potrzebna jest więc przede wszystkim cierpliwość. Na pewno nie ma co oczekiwać, że od razu, szybko się będzie odnosić sukcesy, czy to w pracy z danym pacjentem, czy ogólnie na polu zawodowym. Wymaga to doświadczenia, zaangażowania, uwagi, profesjonalnego podejścia i nastawienia na cel. Mogą być sytuacje zwątpienia, gdy nie udaje się osiągać odpowiednich wyników. Często jest tak, że trzeba więc zweryfikować plan rehabilitacji, nie zakładać aż tak ambitnych założeń. Trzeba dostosować te wymogi i możliwości do tego, jaka jest sytuacja i jak może sobie z tym dany pacjent poradzić. Rehabilitacja zawsze wymaga cierpliwości,. Tutaj nigdy wyniki nie przychodzą łatwo, lekko i szybko. Trzeba tak dobrać i ułożyć plan, by taka rehabilitacja faktycznie miała szanse powodzenia i by faktycznie pacjent mógł powrócić do zdrowia i do sprawności, przynajmniej częściowej. Trzeba nauczyć pacjenta też, jak ma samodzielnie ćwiczyć, więc ważne jest cierpliwe podejście. Pozwala ono odpowiednio zabrać się za rehabilitację i mieć pozytywny wpływ na sowich pacjentów. Jeśli ktoś nie ma cierpliwości, wiedzy, zaangażowania, to raczej nie będzie się do tego wymagającego zawodu nadawał, więc to ważne.